REDE MUNICIPALISTA CONTRA A DÉBEDA ILEXÍTIMA.

 

REDE MUNICIPALISTA CONTRA A DÉBEDA ILEXÍTIMA:
https://www.youtube.com/watch?v=H2HYQd0TtHM
Levántate unha e outra vez ata que os cordeiros convértanse en leóns !!!!!
http://municipioscontraladeuda.org/mociones-antideuda/
Siguen a chuparnos o sangue e deixamonos !!!!

PACD: http://auditoriaciudadana.net/nodo/galiza/ (nodo Ourense).

O xefe do Zorros coidando as Galiñas:
MARIO DRAGHI:
https://es.wikipedia.org/wiki/Mario_Draghi
Carreira internacional e papel en Goldman Sachs

Entre 1985 e 1990 foi director executivo do Banco Mundial. Entre xaneiro de 2002 e xaneiro de 2006 foi vicepresidente, por Europa, con cargo operativo, de Goldman Sachs, cuarto banco de investimento do mundo. Mentres Draghi era vicepresidente de Goldman Sachs international, un dos máximos responsables da compañía en Europa, a compañía asesorou a Kostas Karamanlis sobre como ocultar a verdadeira magnitude do déficit grego.4 5 Esta ocultación da fraude conduciu á crise da débeda soberana en Grecia. De feito, en xuño de 2011, Draghi foi preguntado no Comité Económico do Parlamento Europeo polas súas actividades en Goldman Sachs, en relación ao ocultamiento en Grecia.6
Gobernador do Banco de Italia
O día 29 de decembro de 2005 foi nomeado gobernador do Banco de Italia. Abandonou o cargo o 31 de outubro de 2011 para ocupar a presidencia do Banco Central Europeo, en substitución de Jean-Claude Trichet.

REDE MUNICIPALISTA CONTRA A DÉBEDA ILEXÍTIMA:

A) Declarar ilexítimos os intereses do Plan de pago a provedores

En febreiro de 2012, o Ministerio de Facenda, con Cristóbal Montoro á cabeza, aprobou o Real Decreto Lei 4/2012 para establecer un mecanismo de financiamento para o pago das débedas contraídas cos provedores por parte das entidades locais. O que comunmente se chamou as facturas nos caixóns. O plan foi lanzado e vendido á cidadanía como un plan de salvamento aos concellos e unha medida de reactivación económica que inxectaría diñeiro ás empresas que se atopaban nunha delicada situación debido a atrasos nos pagos e ás débedas que as administracións públicas habían contraído con elas, así como pola escaseza de crédito ofertado polos bancos.

A adhesión a este mecanismo de financiamento leva aparellada unha operación de endebedamento a longo prazo mediante un préstamo cunha ou varias entidades bancarias, e a obrigación por parte das entidades locais de aprobar un plan de axuste, que debe responder a uns criterios básicos ao obxecto de garantir a sustentabilidade financeira da operación. Este plan de axuste debe ser valorado favorablemente polo Ministerio de Facenda e Administracións Públicas para que quede autorizada a concertación da operación de endebedamento.

En resumo, este plan de financiamento consistía na concesión de créditos por parte de entidades bancarias privadas ás administracións locais para poder liquidar as débedas pendentes que estas tiñan cos seus provedores. Devanditos préstamos serían avalados pola Administración central, de tal maneira que se un municipio non cumpre cos pagos, será esta quen liquide as débedas co banco descontando ditas cantidades da Participación nos Ingresos do Estado (PÉ) que lle corresponde ao municipio. Máis de 5.000 municipios adheríronse a este plan, o que fixo aflorar máis de 10.000 millóns de euros en facturas nos caixóns que na súa gran maioría non tiñan partida orzamentaria.

Xa que unha entidade bancaria non corre ningún risco, porque será o Estado quen lle pague no caso de que o municipio non poida, o tipo de interese debería ser moi próximo ao cal o banco se financia. Pero os PPP viñeron dados con tipos de interese de máis do 5%, un tipo abusivo comparado co risco que leva o préstamo para os bancos e o prezo do diñeiro ao que conseguían os seus fondos por parte do BCE (entre o 0,25% e o 0%). A diferenza entre o que pagase o municipio se tivese a posibilidade de pedir diñeiro directamente ao BCE (0,25%) e o que paga á entidade financeira (entre o 4 e 6%) é o que calcularemos e declararemos ilexítima por considerar que son intereses abusivos.

Como calculamos os intereses abusivos do PPP?

Para calcular os intereses que pagamos en exceso, comparado co tipo de interese que estivo pagando a banca ao BCE, configuraremos unha táboa (pódela descargar aquí) cos pagos realizados aos bancos debidos ao PPP na que separaremos en dúas columnas diferenciadas o capital amortizado e os intereses. Na táboa colocaremos unha terceira columna co tipo de interese ao que o BCE prestou o diñeiro á banca privada (durante 2012 e 2013 atopábase no 0,25%, aínda que logo foi diminuíndo). Outra columna será a cantidade de intereses que abonaría o municipio se pagase ese mesmo capital ao tipo de interese ao que a banca podía acceder acudindo ao BCE. Nunha última columna calcularemos réstaa entre os intereses que pagamos e os que pagariamos co tipo de interese do BCE. A suma das cantidades desa última columna será o que declararemos como intereses abusivos e, por tanto, débeda ilexítima.

C) Declarar ilexítimo o rescate bancario

En xullo 2012 o Goberno aceptou o rescate ofrecido polo Mecanismo Europeo de Estabilidade (MEDE) que puxo á súa disposición un crédito de 100.000 millóns de Euros reembolsables en 4 tramos. O Estado recibiu 40.000 millóns, ata o momento, que foron en beneficio de bancos e caixas españolas, aínda que o compromiso de reembolso dos devanditos fondos foi asumido polo Estado. O MEDE obrigou ao Goberno español a asinar un acordo de devolución chamado Memorándum de Entendemento onde se recollen cláusulas que condicionan non só a política de regulación do sistema financeiro, senón a política fiscal, orzamentaria e laboral.

As consecuencias do rescate bancario son coñecidas por toda a poboación: recortes nos servizos políticos, os de todas, que destruíron o Estado de Benestar e están a contribuír a aumentar a emerxencia social e a porcentaxe de persoas que viven por baixo do limiar da pobreza; mentres se socializaban as perdas da banca, creando unha enorme débeda ilexítima que fixo que se disparase a nosa débeda externa.

Segundo o Tribunal de Contas, no seu informe de fiscalización sobre o FROB (Fondo de Reestruturación Ordenada Bancaria creado polo Goberno socialista en xuño do 2009), o Estado axudou aos bancos con 107.913.445.000? en 2009 e 2012. A operación directa de capital por parte do Estado dos bancos foi de 57.003.764.000?, informe remitido ao Congreso dos Deputados.

Para mostrar rexeitamento a esta situación expomos unha moción que calcule a cantidade que achegou o voso municipio ao rescate bancario para declaralo ilexítimo e esixir quitas correspondentes da débeda que teñen os municipios con esas mesmas entidades financeiras.

Pasos para facer o cálculo:

Buscar a poboación total do Estado español. 46.468.102 ao 1 de xullo de 2016.
Calcular a cantidade achegada por cada persoa dividindo a axuda directa de capital pola poboación total. 1.226,73 por habitante.
Buscar a poboación do noso municipio. http://www.ine.es/nomen2/index.do
Calcular a cantidade que achegaron as persoas do municipio.

http://municipioscontraladeuda.org/mociones-antideuda/

Advertisement

A quebra do Santander, Deutsche Bank, Royal Bank of Scotland no Parlamento europeo.

http://procesoalabanca.es/2016/11/24/la-quiebra-del-santander-deutsche-bank-royal-bank-of-scotland-en-el-parlamento-europeo/

Nunha discusión no 2013 sobre a situación financeira dos bancos no Parlamento europeo, mr. Goofrey Bloom, do Partido xenófobo e extremista de dereita inglés UKIP, deixou ir un discurso curto, reducido ao programa nacional-socialista do seu partido pero certeiro sobre a verdadeira situación dos bancos. O sistema bancario europeo está en quebra e é un cadáver que se mantén por respiración asistida (tipos negativos), corazón artificial (Sistema Bancario de Reserva Fraccional) e doses masivas de enervantes (Flexibilización Cuantitativa).

Os bancos non teñen diñeiro nin para devolver o 1% dos depósitos. O Fondo de Garantía de Depósitos do Banco de España está a cero. A impresión de diñeiro electrónico a razón de 80.000 millóns mensuais que fai o BCE para comprar débeda bancaria e corporativa produce efectos gravísimos sobre a economía e o valor do traballo:

é unha incautación, confiscación, dos aforros das contas correntes e depositantes pola vía da deterioración do seu valor ao crecer exponencialmente a masa monetaria.
A compra masiva de débeda produce a redución a longo prazo do tipo de interese que provoca a alza continuada do valor do activos refuxio como a vivenda.
A débeda masiva mundial produce o nulo interese da banca en prestar á economía produtiva que tende á redución da realización de beneficio empresarial ao non poder vender os seus produtos (venda ? a xente antes paga as débedas que comprar comida)
Os bancos non prestan diñeiro que era a súa función e viven do Estado ao que compran a débeda soberana e á titulización de calquera promesa de débeda que é á súa vez comprada polo BCE.
As limitacións políticas ao diñeiro metálico son outra arma para confiscar dentro da contabilidade bancaria os aforros populares pero ao tempo é un suicidio do Estado pois, ese diñeiro (contorna ao 2% da masa monetaria global), acepta a privatización do último resorte do seu poder.
A compra masiva de débeda corporativa, débeda emitida en mercados de renda fixa ( hipotecaria, seguros, dereitos de cobro) e de débeda soberana converte ao BCE no propietario legal da maior parte dos estados, bens e activos-propiedades europeos.
A creación masiva de diñeiro sen valor que o apoie, traballo humano, reduce a cero o valor dese traballo e destrúe os cimentos da contabilidade da humanidade porque unha elite que controla a produción do medio de contabilizar ese traballo hao pervertido ata destruílo.
É o socialismo pero ao revés. Unha pequena elite mundial, un 1%, converteuse nun parasito da economía mundo e encima fai crer ao hóspede que forma parte do seu mesmo corpo cando en realidade está a matalo. E mátao! a deterioración xeral do planeta coa hecatombe climática, a extenuación dos recursos e circuítos naturais e o cancro financeiro da economía humana abócannos a un futuro moi escuro

Mr. Goofrey Bloom cre, como o UKIP, que se soluciona encerrándose na súa pequena illa evitando a entrada de estranxeiros. Poderiamos dicir máis cousas, pero necesitabamos esas declaracións de Mr. G.Bloom para que os nosos lectores dean veracidade real ao que dicimos. Non somos uns iluminados, e imos máis aló que a mensaxe xenófoba do UKIP, pero por desgraza a esquerda europea hoxe non nos acompaña tomando este discurso. Deixa que unha parte da verdade só o diga a extrema dereita nacionalista ou nazi.

Ditos estes preliminares, para evitar confusións, deixámoslles co discurso de Mr.G.Bloom do UKIP:

banca_en_quebra

salva TORRES, activista de asc.500×20

 

salva TORRES, activista de asc.500×20

estratexia_parasito-financeiro_web

A

PROCESO Á BANCA ESPAÑOLA !

http://procesoalabanca.es/

http://procesoalabanca.es/2017/03/07/juicio-popular-a-la-banca-espanola-sabado-11-marzo-3a-sesion-bcn-streaming/

 

 

Proceso á Banca Española:
presentación

O Proceso á Banca Española é un xuízo popular que se desenvolverá do 25 de febreiro ao 1 de abril próximos en Barcelona (tres sesións) e en Madrid (outras tres). Non se trata dunha parodia trátase de reproducir o máis fiel e real posible un xuízo no que non comparecen os acusados. Na súa ausencia desenvólvese un proceso no que intervén o fiscal e a acusación popular, así como a defensa (todos eles profesionais da avogacía). Apostariamos que será un golpe maiúsculo á oligarquía despois do 15-M, pero nesta ocasión con coñecemento de causa, o evento abrirá os ollos a unha poboación indefensa e sacará as cores a estes estirados banqueiros que despois de ocasionar un dano letal pretenden irse de rositas.

No Proceso á Banca o fío condutor do xuízo son os propios comparecentes nos que cada un expón, a preguntas da acusación, a súa propia experiencia vivida como vítima das decisións tomadas pola oligarquía político ? financeira. Para confirmar ese dano aplicado ás persoas particulares atrapadas en préstamos hipotecarios, empresarios de pemes e autónomos así como á sociedade en xeral por un descomunal desemprego e recortes sociais para pagar unha débeda soberana impagable, cóntase coa intervención de peritos expertos. A diversidade de actos punibles despregados polos bancos son de tal magnitude que se fai necesaria a comparecencia de ?testemuñas da actualidade? relevantes eruditos coa prosapia necesaria para abrir os ollos e tirar da manta duns feitos que a oligarquía lle ha dado a volta a base de grandes mentiras co fin de eludir a súa responsabilidade. A través do relato das ?victimas? da achega de ?peritos expertos? e dos ?testemuñas da actualidade? a narración leva ao desenlace: a sentenza.

Os 21 acusados que simbólicamente sentan o banco, comparecen figuradamente polo cargo que ocupan na presidencia da entidade financeira ou o organismo de control da Administración ou polo cargo político que desempeñaron. O Proceso á Banca Española é unha acción pública non gobernamental, inspirada no Tribunal Russel que someteu a xuízo de opinión en Estados Unidos polos Crimes de Lesa Humanidade cometidos contra o pobo de Vietnam (1967) e posteriormente contra as ditaduras militares en América Latina (1973) e en ocasión aos flagelos contra os Pobos de Iraq (2004), Palestina (2009) e Ucraína (2014). Tamén tomamos referencia no Tribunal Permanente dos Pobos, constituído en 1979, como acción de continuidade do Tribunal Russel, que en representación da conciencia ética dos pobos axuizou a Estados genocidas e institucións internacionais como o Banco Mundial e o Fondo Monetario Internacional, en base ás convencións internacionais de dereitos humanos e na defensa dos dereitos dos Pobos.

O xuízo, é un xuízo á verdade, unha verdade ocultada á cidadanía deste país. Quen ostenta o control do país non tiveron a vontade de procesar aos responsables do afundimento da economía e consecuentemente da nación. Levar ante os tribunais de xustiza aos Consellos de Administración das caixas de aforro, infestados de políticos, moitos deles pertencentes ás cúpulas dos partidos, cando eran os principais responsables fíxose inviable. As caixas de aforro reconvertéronse en bancos e necesitaron inxentes cantidades de diñeiro público para sanealas e unha vez liberadas de débeda adxudicalas aos Bancos. Os Bancos que se cambaleaban, ao perder a solvencia polos desenfreos dunha pésima xestión, atoparon a solución nun endebedamento da nación para salvar negocios privados. Ten que ser, neste xuízo, o pobo contra a banca española, que a pesar do dano causado segue actuando coma se nada pasase.

O Comité organizador do Proceso á Banca fixo un gran esforzo para que este sensacional evento póidase levar a cabo no que participasen eminentes figuras, todo un elenco de destacadas persoas e personalidades do mundo da universidade, o xornalismo, a fiscalidade, a banca e daquelas actividades que desde a súa parcela foron tirando da manta co fin de que a cidadanía coñeza o que realmente aconteceu que resulta antagónico coa mentira que a oligarquía nos ha contado. Agora tócache a ti, chegou o teu momento Proceso á Banca Española pretende finalmente conformar un espazo de encontro para a construción de alternativas ao sistema financeiro, bancario e monetario ao que estamos sometidos e o desenvolvemento de propostas emancipadoras confluentes entre os diversos actores afectados polo sector bancario. Aspiramos a que sirva para axudar a desenvolver un proceso movilizador e solidario de diferentes organizacións da sociedade civil. Facemos extensiva esta proposta a todas as organizacións de dereitos humanos, ambientalistas, campesiñas, sociais, obreiras, estudantís, de mulleres, de traballadoras e traballadores, nacionais e internacionais, que sintan identidade con esta proposta e estimen que este escenario permítenos avanzar na construción da verdade e a loita contra a impunidade dos crimes cometidos contra o pobo. Contamos a con a túa participación. Aberto a todas as plataformas, asociacións e movementos sensibilizados co aquí exposto, poden contactar con: formulario de contacto ou procesoalabanca@procesoalabanca.es

O aquí escrito é tan só o aperitivo e en próximos post iremos dando a coñecer os detalles o evento e o programa. Non cho perdas, poderaslle dicir aos teus fillos e/ou netos ?eu uninme a esa xente que se alzou contra a perdida de dignidade propiciada por uns bancos toleados en busca do máximo beneficio?.